திருவள்ளுவரின் ஞானவெட்டியான் பாடல் எண் 301- 400

(கொஞ்சகம்) 

பாடல் எண்:- 301

துரியாதீத வீடதனில் சொப்பனத்துக் கப்புறத்தில்

மரியாதெ ழுந்திரண்டு வந்தேக லக்கையிலே

விதியாய்வ ளர்ந்தமதி விண்ணேகி யம்பரத்தில்

பதினால்கு றைந்ததென்றால் பாரதனில் வாழ்வாரே. 

பாடல் எண்:- 302

வாழ்ந்துசமர்த் தாகியபின் வான்புவியி லுள்ளமட்டும்

தாழ்ந்துகுண விங்கிதமாய்ச் சாவுமட்டுந் தாரணியில்

சூழ்ந்துலகத் துள்ளிருந்து துய்யகரு ஆத்துமத்தில்

ஆழ்ந்தமறை நூல்பார்த்து அம்புவியில் வாழ்வாரே. 

பாடல் எண்:- 303

கருவூர் வெளிதனிலே கமலமலர் நாதவிந்து

விருவாந் துருவமதில் மெய்கலந்து நிற்கையிலே

அறிவாக மூவஞ்சு மானமதி தான்குறைந்தால்

குருவுடனே சீஷனுமாய்க் குவலயத்தில் வாழ்வாரே. 

பாடல் எண்:- 304

சத்தியருள் புத்தியதாய்ச் சுகந்ததிரு நாதவிந்து

உத்தெழுந்து ருக்கலத்து வுற்பனங்கொண் டூதையிலே

முத்துளித்தே னிந்தமதி மூவஞ்சு மேசுழித்தால்

பத்திதரு மந்திரமும் பலகலையும் பார்ப்பாரே. 

( வெண்பா )

பாடல் எண்:- 305

மருவிக்கல வித்தெளியு மாறியுயர் நாதவிந்து

கருவியுற வாகக் கலக்கையிலே- பருவமதாய்

நின்றுவளர்ந் தகலைநேரில் பத்தாறுங் குறைந்தால்

கண்டுகொளுந் தரித்திரவான் காண். 

பாடல் எண்:- 306

சண்டவெளி தாக்கையிலே தாவித்த நாதவிந்து

அண்டமதைத் தாண்டி யணுகினால்- மண்டலத்தில்

சாவளவு மேவறுமை தரித்திரத்தி லேயழுந்தி

மேகவினை சூழ்ந்திடுங்காண் மேல். 

( கலித்துறை )

பாடல் எண்:- 307

கலையே பகுந்த மெய்ஞ்ஞான சோதி கருத்தினுள்ளே

நிலையே கெதியென்று நின்றுகொண்டே நெடுங்காலமெல்லாம்

புலையே நிகழ்த்தி யுமையாம் பிகையிரு பொற்பதத்தில்

மலையே யகற்றிப் பதிமேலு நின்று வணங்கினனே. 

பாடல் எண்:- 308

நூறாகும் பிஞ்சுசுழி முனைவாசல் சிறுவீட் டுக்குள்ளே

மாறாத விந்துவு நாதமுங்கூடி மறுவையிலே

பேறாத நின்று மதிநா லம்பிகை பேசிநின்றால்

ஆறாகி லிங்கமு நாதாந்தயோகி யம்பரமே. 

பாடல் எண்:- 309

குடிகொண்ட மாதர் மாயக் குழிதனிற் கொண்டுமனம்

படிகண்டு நின்று வளர்ந்துகொண் டேன்மது பானத்திலே

அடிகண்டு போற்றி யம்பிகைப் பாத மருள்புரிய

முடிகண்டு நின்று வணங்கியே காக்ஷரமூ லத்திலே. 

( விருத்தம் )

பாடல் எண்:- 310

மதுரமது வொருபுறமாய்ச் சேர்ந்த வீட்டில்

மதியமிர்தம் நின்றிலங்கு மூல வீட்டில்

கதிருதைய ஜெகச்சோதி யான பீடங்

கனகரத்ன நாதவிந் திரண்டுங் கூடிச்

சிதறாம லொருமுனையி லுதித்து மேலுஞ்

செடமெடுத்த மார்க்கமினி செப்பக் கேளிர்

பதறாமல் யானருளப் பெரியோர் பாதம்

பணிந்திந்நூல் பெருமை யெல்லாம் பகர்வே னாண்டே. 

பாடல் எண்:- 311

மந்திரமும் சாஸ்திரமும் பிறந்த வீட்டில்

மறைநூலை விதித்தவயன் வாழ்ந்த வீட்டில்

தந்திரமாய்ச் சர்வவுட லெடுத்த வீட்டில்

சதாசிவமு நடனம்புரிந் திருந்த வீட்டில்

சுந்தரஞ்சேர் நாதவிந்து தித்த வீட்டில்

துருத்தியுடற் குள்ளுமொரு வுடலாய் நின்ற 

இந்திரன்தன் பதிக்குமே லறைவீட் டுள்ளே

இப்படியே யென்னுடல்தான் சமைந்த தாண்டே. 

பாடல் எண்:- 312

கருவிலுட லெடுத்தவிதக் கருத்துஞ் சொன்னேன்

காரணமாய்ச் கருவிநின்ற கணக்குஞ் சொன்னேன்

மருவியுற வாகிநின்ற மைந்தர்க் கெல்லாம்

வயதுகுறை வாகிநின்ற மார்க்கஞ் சொன்னேன்

பெருகிநின்று கலைகுறையு மிரண்டுஞ் சொன்னேன்

பிறந்துலகில் வாழ்ந்திருந்த பெருமை சொன்னேன்

குருவுடனே சீஷனுற வாகி நின்ற

கூர்மையறிந் தெந்திரத்திற் கூறி னேனே. 

பாடல் எண்:- 313

சித்துவிளை யாடுநவ ரத்ன பீடஞ்

சிறந்தசத்தி வல்லபைதன் னருளினாலே

வித்திருந்த விடமறிந்து வகண்டஞ் சொல்லி

வேதமறி யாதவுடல் வகுப்புஞ் சொல்லிக்

கொத்திருந்து குலைசாயுந் தலமுஞ் சொல்லிக்

குருவான நாதவிந்தின் கூறுஞ் சொல்லி

முத்துதித்த சிறுவீட்டுக் குள்ளே யிந்த

முறைப்படியே கருவியெல்லா முடிந்ததாண்டே. 

பாடல் எண்:- 314

தன்னினைவைத் தானறியு நாத விந்து

தரிசனத்தை யாட்டியது மேலும் பூட்டி

உன்னினதால் யானுமொரு சடல மானேன்

உறுதுணையா னேனுந்த னுந்திக் குள்ளே

என்னினைவை யானறிந்து கருவூர் நாட்டில்

இப்படியே சிறுகுழந்தை யானு மானேன்

முன்னினைவைத் தவிர்த்தாந்த மூலத் துள்ளே

முடிந்தவகை யிவ்விதங்கா ணாச்சு தாண்டே. 

பாடல் எண்:- 315

தாங்கிநின்ற கருவிதுக்குள் யானும் வந்து

தரித்தபின்பு அன்னையென்னைச் சடத்தி லேதான்

பாங்கதுவா வெனைச்சுமந்த ஆத்தா ளுக்குப்

பளபளப்புந் தளதளப்பும் பாரின் மீது

ஓங்கியொரு அடியெடுத்து வைத்த போது

உள்ளமெல்லாம் வேதனையால் நொந்து வாடிச்

சாங்கியமுந் திங்களொரு ஐந்துக் குள்ளே

சாதகமாய் முடிந்தவகை சாற்று வேனே. 

பாடல் எண்:- 316

நடக்கையிலே யிருகாலு மசைவுஞ் சேர்ந்து

நாவிலிந்த வசனத்தை யுரைக்கக் குன்றிப்

படுக்கையிலே யொருபுறமாய்ப் புரண்டு ருண்டு

பத்தாவைக் கண்டவுடன் பார்க்குங் காலை

முடக்கையிலே மேனியெல்லா மூதி வாடி

மெய்க்கரத்தில் கனத்ததொரு மைந்தர் தன்னை

எடுக்கையிலே தள்ளாடி சோப மாகி

யிப்படியே சுமந்திருந்தா ளென்தா யாண்டே. 

பாடல் எண்:- 317

சாந்தமா யெனைச்சுமந்த அன்னை யார்க்குச்

சரீரமதில் வடிவுநிறந் தங்கம் போலாம்

ஆய்ந்தமதி பூரணம்போல் முகமே யாகும்

அழகுமதி யொளிவதுபோல் புருவ மாகும்

தோய்ந்தவிழி நிறமதித குமிழி யாகுஞ்

சொல்லரிய நாசியதும் வசிக ளாகும்

காய்ந்தமலர்க் கொப்பான இதழே யாகுங்

கனத்ததந்தங் கருநாகக் கனிபோ லாண்டே. 

பாடல் எண்:- 318

வரையெழுந்தக் கதிரவன்போல் செருக்க முற்று

வயிரமிட்டி ழைத்தசித்திர மார்பு மாகும்

திரையெடுத்து அலையதுபோற் சிறந்த வுந்தி

செவ்விளநீர்க் கொப்பான கொங்கை ரெண்டும்

துறையடுத்தத் தேளியைப்போல் கணுக்கா லாகுந்

தொந்திவயி றாலிலைபோல் துண்டு காணும்

நிறையடுத்த புத்தகம்போ லொத்த பாதம்

நேராக நானிருந்த பாண்ட மாண்டே. 

பாடல் எண்:- 319

இருந்ததலம் விட்டெழுந் திருக்க அஞ்சி

யென்மனதா லறுசுவையை வாங்க அஞ்சி

சிறந்தருளுந் தெய்வதலம் போக அஞ்சி

ஜென்மவினை தீரநதி முழுக அஞ்சி

பரந்தவயி றினிலிருந்து பாடு பட்டார்

பாலகனாய் வளர்ந்துவிந்தப் பாரில் வந்தேன்

வருந்தியென்னை வளர்த்தெடுத்த அன்னை கெர்ப்பம்

வயிறுதனி லிப்படியே வளர்ந்தே னாண்டே. 

பாடல் எண்:- 320

ஊணில்லை யுறக்கமில்லை யுணர்வு மில்லை

யுறவாகச் செயவிஜய யோக மில்லை

நாளில்லை நகைப்பதில்லை நலந்தானில்லை

நல்லறிவு சற்குணமு நாட்ட மில்லை

வீணில்லை விருப்பமில்லை விகற்ப மில்லை

மெய்தளர்ந்து மேனியுண்ணாய் மெலிந்து அன்னை

ஆணில்லை யென்றுமன நொந்து வாடி

அங்கமதி லிப்படியே யமைந்த தாண்டே. 

பாடல் எண்:- 321

கையாரச் செய்கின்ற தொழிலு மில்லை

காலார நடக்கின்ற சுறுக்கு மில்லை

மையான விருமடவா ளுறவு மில்லை

மனதார அள்ளியிடுந் தரும மில்லை

செய்கின்ற வாழ்க்கையில்லைச் செழிப்பு மில்லை

சேர்ந்தணைந்த தந்தையின்மே லாசை யில்லை

ஐயாறு நாள்முதலாய் மூன்று நாளும்

அங்கமெனுந் திருக்கோயி லமர்ந்தே னாண்டே. 

பாடல் எண்:- 322

ஓரடிதா னெடுத்துவைத்தா லுடலுங் குன்றி

ஒத்தவிடை சிறுத்துகொங்கை யுடலக றுத்து

சீரடியாய் நடந்துந்திக் காலு மீறிச்

செப்பரிய அன்னைமனஞ் சலித்து வாடி

சாரடியு மின்னல்கரு மனமே துஞ்சிக்

கன்னமுகில் வருஷித்துக் கடின மாகி

ஆராடி படுக்குமனை கெர்ப்பத் துள்ளே

அமைந்திந்தப் படியாக வளர்ந்தே னாண்டே. 

பாடல் எண்:- 323

உருவாகித் தலைகீழ்க்கால் மேலே யாகி

யூனாகி யொப்பரிய வுடலு மாகித்

தருவாகிக் கண்டனணு காம லாகிச்

சடம்வளர்ந்து ஒன்பதுதிங் களிலே யென்னைத்

திருவாகித் தனஞ்செயன்தா னெழுந்து வோங்கித்

தீர்க்கமுடன் தலைமேல்கால் கீழே நோக்கி

அருவாகி யன்னையுட கருவூர் தன்னில்

ஆதியெனுஞ் சோதியைத்தா னர்சித் தேனே. 

பாடல் எண்:- 324

அகத்திலோ ரகமெனவே வீடுங் கட்டி

அஷ்டகரு விக்குலத்தைக் குடியாய் நாட்டி

ஜகத்திலுயர் வேதமறி யாத சூட்சும

சிறந்தருளும் வயதுபிர மாணங் கூட்டி

யுகத்திலெழு சாஸ்திரத்தால் முடியா வண்ண

முற்பத்தி யானவகை யுண்மை காட்டிக்

குகைத்தலத்தி லிருந்தவன்னைச் கருவூர்க் குள்ளே

கும்பிட்டே கோயிலெல்லாங் கூறுவேனே. 

ஆறாதார தரிசனை

( தரு )

கும்பிட்டுக்கொண்டேன்காண்- கணேசனைக்

கும்பிட்டுக்கொண்டேன்காண். 

பாடல் எண்:- 325

கும்பிட்டுக்கொண்டேன்குருவருள் பாதத்தில் 

கோயில்திருக்காணிமூலத்தில் வாசலில்

வெம்பிட்டக்கனியையின் பிட்டுவுண்டருள்

வெத்திமதகரிசத்தின் பாதத்தில் 

அம்பிகையாகிய ஆதிபரஞ்சோதி

அண்டத்தைவிட்டு அணுகியமூலத்தில்

அம்பக்கனியுண்டு தும்பிக்கைபாதத்தை

நம்பிக்கையாக நாற்கோணவீட்டுக்குள்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 326

துன்பமகற்றுஞ்சுழிமுனை வீட்டில்

துலையாததுயர்ந்துலைத்திடும் வீட்டினில்

நம்பனருள் புகழன்புதருமூலம்

நாலிதழ்மீதிலேநாயகன் பாதத்தைச்

சின்மயசிற்பரஞ்சித்ரமணிவாசம்

அன்னையருள் திருஅம்பிகைத்தன்பதம்

உன்னிதமானசுழிமுனை வீட்டினில்

தன்னைத்தானறியுந் தந்திமுகனருள்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 327

செங்கதிர்ச்சந்திரன் தங்கியவீட்டினில்

திருநடனம்புரிந்தப்புக் கோட்டினில்

ஐங்கரன்வல்லபை சங்கரிபாதத்தில்

ஆனந்தமூலத்தில் நானின்றனுதினம்

கங்கையணியுந்திருமலர்ச்சோலை

கமலமலராயிரத்தெட்டிதழில்

திங்கள் மதிவளர்சிங்காசனத்தில்

எங்கள்குருபரனீசன் பொற்பாதமே- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 328

முத்திதருஞ்சுழிமூலத்தின் வாசலில்

முன்னேமறித்தெழுசந்நிதி வீதியில் 

தந்திமுகவனும் வல்லபையாகிய

சத்திநாற்கோணச்சதுரிதழ் மேலேயான்

சித்திதருஞ்செயல் வித்தியாதனத்தில்

உத்தமர்குழுமுலகரசாள்வது

மத்தகசநவரத்தினகுண்டலி

வல்லபைதான் பதமுல்லாசமென் சொல்வேன்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 329

சொல்லும்பதிக்குமேனாலிதழ் கோணஞ்

சுழித்தெழுந்தக்ஷரந்தும்பி யருள்முகம்

வெல்லும்விதியைவிதித்தருள் கர்த்தன்

பிரம்மா சரஸ்வதிபாதத்தைக் கண்டுநான்

அல்லலகற்றுமகண்ட மதுகடந்

தப்புரஞ்சித்திரமணிமலர்வாசலில்

வல்லபையாகிய பிரம்மாசரஸ்வதி

வச்சிரமேடைநாடுரக்ஷதன் பொற்பாதம்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 330

ஆதிமறைநூலும்வேதம் வகுத்தவராயன்

தன்னாபிக்கமலந் துதித்துவா

சாதிகுலத்தை வகுத்தசரஸ்வதி

தந்தைபிரமாவைநான் சிந்தைகொண்டர்ச் சித்து

சோதியெனுஞ்சுழுமூலஸ்தானங்கடந்

தோதுமறைநாதவிந்தினருள்பதம்

வீதியெனுஞ்சதுஷ்கோணத்திலங்கிய

பிர்மா சரஸ்வதிபாதம்பணிந்தேன்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 331

சொன்னபதிக்கு மேலக்ஷரம்பத்துத்

துலங்கியவீடு பிறைகோணத்தாலையம்

வண்ணமில்லாததில் மாலுடன்லட்சுமி

வீற்றிருந்தார்மணிபூரக வீட்டினில்

வன்னமலர் மணிபூரகந்தன்னில்

நன்னய நாபிக்கமலத்திலட்சுமி

நாரணன்பாதத்தில்காரணமாகவும்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 332

உருத்தமதிக்குமப்பாலேழு கோணம்

உயர்கின்ற அக்ஷரம்பன்னிரண்டாம் வீட்டில்

திருத்தமிழிருக்கின் றருத்திரனுத்திரியைத்

தேடிக்கதலியடிக்குள்ளே கண்டுயான்

இருநாளிருத்தி யொருநாளையோட்டி

யெழுந்துவளர்ந்த கதலியடியினில்

மருவியருத்திரிதன் பதம்வணக்கத்

துடன்கண்டிணக்கத்துடனே- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 333

காரும்விசுத்தியறு கோணவாலையுங்

கண்டுகொள்ளும் பதினாறிதழக்ஷரம்

தீருமயேஸ்பர தேவரிருப்பிடஞ்

சீராய்மயேஸ்பரி பாதத்தைக்கண்டுயான்

தேருங்கரியுஞ் சிவிகைபரியுந்

தெரிசனங்காட்டி யருளுஞ்சுழுத்தியில்

மாருருவாகிமயமாய் விளங்கும்

மயேஸ்பரன்பாத மயேஸ்பரிபாதத்தில்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 334

வித்தியாதனகனமேவுஞ் சிவாலய

மேருவினாக்கினைலலாடஸ்தானந் தனில்

அத்திபுரத்திலருளுஞ் சதாசிவ

னாயிமனோன்மணிதாயார்தன் பாதத்தில்

சித்தியருள்சத்தவட்டத் திலங்கிய

சிற்பரத்தக்ஷரந்தற்பொருள் ரெண்டினில்

முத்தியாநின்றபதிக்கு மேலப்புற

மோனவளர்ந்தெழுந்தக்ஷர மொன்றிலே- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 335

அன்பிருநூறுமிருபத்து நான்கும்

அகண்டகடாகமதுபடைத் தாக்கினை

துன்பமகற்றுவாலாம்பிகை பாதத்தில்

தொண்டுசெய்தர்ச்சனைகண்டு மகிழ்ந்துயான்

இன்பமதிமலரன்பு வைத்தம்பி

யேகாக்ஷரங்கொண்டுவாகாச மேருவில்

தன்மயசுரூபசுகாதீதங்காட்டியே

தந்தனரிந்திரசந்திரப் பிரகாசனே- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 336

சுழித்தாளைமூன்றுமெழுத்தாளை மூலம்

விழித்தாளைக்கண்டுஅழித்தாளை யம்பிகை

யிழித்தாளையாக்கேகி யெழும்பும்

பரத்தாளிணையடிப்பாதம் பணிந்து யான் 

அழையாளையன்னநடையாளை யின்பத்

துடையாளைமூலத்திடையாளை யம்பிகைப்

பழையாளைலோகம்பதினாலுங் காத்தாளை

தழையாளையென்னுடதாய்ப் பதங்கண்டுயான்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 337

துல்லியைமெல்லியைஒல்லியை முல்லியை

நல்லியையெல்லியைவல்லியைக் கண்டுயான்

அல்லிநகர்விட்டகண்டவெளி கடந்தத்

திரிபுரத்துக்கே சுழிமுனை

துல்லியமாமதிசூழ்நகர் மாளிகை

சுத்தபெருவெளிகர்த்தனிருப்பிடஞ்

சொல்லிலடங்காதுருவெளி தனில்

றுரியாதீதமடவாலயங் கண்டுயான்- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 338

மதியைப்பிடித்து நிதியைத்தரித்து

விதியைப்பிடித்துப் பதியிலடைத்துக்

கெதியையடக்கிச் சதியையொடுக்கி

அதிவிதவம்பிகையாத்தாளைக் கண்டுயான்

விதிமதிரெண்டு மிறுக்கியிறுக்கி

விளக்கித்துலக்கிப்பெருக்கி வித்தாக்கி

நதிவலமாக்கியடக்கியே பிங்கலைநாடு

நடுவணை கூடுறவாகவே- கும்பி. 

பாடல் எண்:- 339

பாணிச்சியம்பரகாணிச்சி யென்னுடல்

ஊணிச்சிப்பிரசங்கவாணிச்சி யுத்தண்ட

வேணிச்சியாக்கினைமேவும் வாலாம்பிகை

ஆணிப்பொற்கமலஅம்பிகைப் பொற்பதம்

பாணிச்சடைச்சியை பங்கவலைச்சியைப்

பத்தியிடைச்சியை வெத்திநடைச்சியை

ஆணுப்பறைச்சியை வாணுதுரைச்சியை

அம்பிகைப்பாதத்தை நம்பினேனன்பனான்- கும்பி

பாடல் எண்:- 340

ஆசைப்பெருங்கடல் வெள்ளத்தினுள்ளே

அழுந்தியுடலையெடுதது மயிர்ப்பால

மோசைச்சிலம்பொலிகேட்டு வாலாம்பிகை

யுத்தமியாகியசத்தி தன்பாதத்தைப்

பாஷைபதினெட்டுவாசம் பொருந்திய

தேசதேசாதிகள்ராஜர் பணிந்திடும்

நேசபுவனமீதாளுஞ் சக்ரவர்த்தி 

பூசிதபிர்மசதாசிவ சம்புவை- கும்பி. 

(விருத்தம்)

பாடல் எண்:- 341

மரகதத்தி பரிபுரத்தி வாமி வாலை

மகுடரத்ன வம்பரத்தி மதுர வின்பம்

திரிபுரத்தி செழுங்கரத்தி தில்லை வாழுஞ்

செயபுரத்தி மாபரத்தி சிறுபெண் ணாத்தாள்

அரிபுரத்தி மகுடான ஆதி சோதி

யகண்டத்தி யுகண்டத்தி யலகை யான

திருபுரத்தி கருவிருத்தி செழிக்க வந்த

சிவகாமி கமலமலர் தெரிசித் தேனே. 

பாடல் எண்:- 342

வாரிடைச்சி கார்குழைச்சி வதனப் பேச்சி

வாழ்பறச்சி யாழ்புறச்சி வட்ட மீதில்

சீர்புரச்சி மாவிடைச்சி திங்கள் சூட்சி

செங்கனலாற் சிவந்தெழுந்த சிறுபெண் ணார்கல்

ஆர்விழிச்சி போர்நடைச்சி யதித சூட்சி

அழகிடைச்சி துடிநடைச்சி யகமில் லாத

பூரணத்தி யம்பனத்தி பருவ மையம்

பொருளான வம்பிகையைப் போற்றி னேனே. 

பாடல் எண்:- 343

காத்தாளை யகண்டமதின் கருத்தி னாளை

கனகசபை வட்டமதில் கதிர் ஞான

மூத்தாளை மூவருக்கும் தாயா னாளை

முப்புரத்தை யெரித்தமூலச் சுழியி னாளை

பாத்தாளை பற்பநதி கரையாத் தாளைப்

பதினாலு உலகுக்குந் தாயா னாளைப்

பூத்தாளைப் பூவிலொரு பிஞ்சா னாளைப்

புகழுமா தளம்பூவின் வடிவா னாளை. 

பாடல் எண்:- 344

சித்தர்கள்தான் பதினெண்பே ராத்தாள் சொன்ன

செயலெல்லாங் கண்டுணர்ந்து தெளிந்திட் டார்காண்

வித்ததித நாதபரி பூர ணத்தின்

விபரமெல்லாங் கண்டுணர்ந்து மேன்மேல் வாழ்ந்தார்

கூத்தாடித் திருநடனக் குவட்டி லேதான்

கும்பமுனி யால்தெளிந்தோர் கோடா கோடி

தீர்த்தாளை யென்கலியைச் சிறுபெண் மாது

செம்பொனிற வம்பிகையைத் தெரிசித் தேனே. 

பாடல் எண்:- 345

ஆரணத்தி நாரணத்தி யாக மத்தி

அகண்டத்தி யம்பபரத்தி யாதி யான

காரணத்தி வாரணத்தி கனக சத்தி

கமலமலர் கருணைவெற்பில் காட்சி தந்த

சீரணத்தி மாரணத்தி திங்கள் சோதி

செம்பரத்தி யம்பரத்தி சிவகா மத்தி

பூரணத்தி பொற்கமலம் புருவத் தாயைப்

புவனமயேஸ் பரிகமலம் போற்றி னேனே. 

பாடல் எண்:- 346

கனல்கோடி ரவிகோடி காந்தி கோடி

கருதுசுழி முனைகோடி மின்னல் கோடி

அனல்கோடி முகில்கோடி யகண்டங் கோடி

அகண்டமண்ட லங்கோடி யளவில் லாத

சுனைகோடி சுழல்கோடி சூக்ஷங் கோடி

சூக்ஷசடா தரங்கோடி சுடர்தான் கோடி

புனல்கோடி விலைகோடி தாபங் கோடி

புகழ்வணங்கித் திருவடியைப் புகழ்வ னாண்டே. 

(கொச்சகம்)

பாடல் எண்:- 347

என்னையுரு வாக்கியுட லெண்ணெழுத்தை மெய்யாக்கி

அன்னையெனு மண்டபத்தி லம்பரமாஞ் சிற்பரத்தில்

கன்னல்விழி மாமறைச்சி காதலரு ளும்பறைச்சி

உன்னிதவா லம்பிகையெ னுட்பொருளைப் போற்றினேனே. 

பாடல் எண்:- 348

முட்ட லிருசுட்டி முகமறியா வம்பிகையைத்

தட்டழியா வட்டமதில் தானவனாய்த் தானிருந்து

மட்டுமறி பன்னிரண்டில் வாங்குமொரு நாலதனில்

கட்டி யிறுக்கிநல்ல கருத்தால் துதித்தேனே. 

பாடல் எண்:- 349

மறைநாலும் வாழுகின்ற மாமறையுந் தாண்டியப்பால்

கரைகடந்து யான்மகிழுங் கருவீட்டி லேபுகுந்து

திரைகடந்து நின்றுவளர் திருவீட்டுக் கப்புறத்தில்

அரைகடந்த சோதிநட ரம்பிகையைப் போற்றினேனே. 

மேற்படி ஆனந்தக்களிப்பு

(தரு)

தனனதனனதந்தனனா- தான தனனதனனதனனதந்தனனா. 

பாடல் எண்:- 350

நாற்கோணசக்கரவீட்டில்- நல்ல

நாலிதழானநடுவணைக் கோட்டில்

தீர்க்கமாயெனையுருக்காட்டி- வைத்தகண

சித்திவிநாயகாநித்தஞ்சரணம்

சட்கோணத்துள்ளலங்காரம்- பிர்ம

சரஸ்வதிபாதபங்கயத்தைநான் மறவேன்

தற்காத்தருள்புரிந்தோன்- சிவ

சம்போசதாசிவசங்கராசரணம்- தனன. 

பாடல் எண்:- 351

ஆசாபாசமுந்தவிர்ந்து- நல்ல

ஆனந்தஞானக்கடலில் மூழ்கி

பூசாபலன்செய்துவைத்த- ரத்ன

பொன்னுங்கணபதியின்னஞ் சரணம்

நேசபரிபூரணத்தின்- மதுர

வாசமலரருள்கணேசனே சரணம்

பேசும்பெருமூலாதாரஞ்- சுழியின்

பிராணகுண்டலிபொற்கமலத்தை மறவேன்- தனன. 

பாடல் எண்:- 352

அடிநடுமுடியறிந்து- நல்ல

அகண்டசாக்ரஞானக் கடலிலிருந்து

கொடியபாசத்தைப்பிரித்து- நிதம்

குடியாகும்பிர்மாவை நோக்கினேன்

சரணம்பிடி படாதுரவிமதியும்- இதைப்

பலமாய்ப்பிடித்துயான் வாசிகொண்டூதித்

துடியொருசாதனையாண்டில் துன்ப

மகலும்பிர்மாவையான்தொழுதடி சரணம்- தனன. 

பாடல் எண்:- 353

உந்திக்கமலத்தின்மீதே- நல்ல

முக்கோணவட்டத்தினுள்ளே பிரகாசஞ்

செந்திசிங்காசனத்துள்ளே- சிவ

சித்திதரும்பாருத்திரி சரணம்

சந்திரபுட்கரணிதன்கரையில் சித்திரச்

சாவடிமண்டபசாலை நடுவில்

கெந்தசுகந்தவிலாசம்- வினோத

அந்தபரிமள அகண்டவிலாசம்- தனன. 

பாடல் எண்:- 354

காயமென்றோரையடுத்து- நல்ல

காணாதரூபகருத்தைக் கொடுத்து

மாயாவிசுத்திப்படைத்து- வாழும்

மயேஸ்வரன்பாதத்தைமறவேன் காணாண்டே

தூயபதிகளுந்தாண்டி- நல்ல

சுக்கிலத்தாடுஞ் சதாசிவந்தாண்டித்

தாயுநானுமறவேண்டி- குரு

தற்பரஞானப்பிரபந்தமிதாண்டி- தனன. 

பாடல் எண்:- 355

தும்பிமதகரிவீட்டில் - நல்ல

சுக்கிலநாதமிரண்டையுமூட்டி

வெம்பாலுருவையுங்காட்டி- வைத்த

அம்பிகையுன் பதம்நம்பினேசரணம்

தம்பித்துவாசிரெண்டூதி- மதி

சார்வானசுக்கிலத்தாலே கொண்டேத்தி

மம்பித்துஎண்சாணளந்து- வைத்த

வாலாம்பிகைப்பதமறவேன் காண்சரணம்- தனன. 

பாடல் எண்:- 356

ஊதியதாரைவெளியில்- நல்ல

உம்மென்றுமோங்காரவூத்தைக் குழியில்

வீதியிலென்னையழைத்து- வைத்த

மெல்லியேயம்பிகைவல்லியே சரணம்

சேதியறிந்தேன்காணம்பாள்- மதி

சேரும்பதியறிந்தாரூரைக் காட்டி

மேதினியோர்களெல்லாம்- ஞான

வெட்டியானென்று மகிழ்ந்தாரே- தனன. 

பாடல் எண்:- 357

சிங்கார அம்பரவீதி- நல்ல

சிற்பரவானந்ததற்பரசோதி

ஆங்காரக்கூத்தோடேவெற்றி- நின்ற

அம்பிகையுன்பாதநம்பினேன் சரணம்

நீங்காமற்பிரகாசவீட்டில்- நின்று

நெடுநாளிருந்தநிலையெல்லாங் கண்டு

தீங்கில்லாச்செகச் சோதிபாதம்- சென்ம

சாகரமுள்ள நாள்வரையுநான் மறவேன்- தனன. 

(விருத்தம்)

பாடல் எண்:- 358

திருமருவுங் கருவூரி லுதித்துப் பத்துத்

திங்கள்சென்று பாரில்வந்த செய்கை யெல்லாம்

கருவுருவா யான்வளர்ந்து கண்ட காட்சி

காயமெடுத் துழன்றதன்பின் கருத்து மாறி

உருவெடுத்து மனையாட்டி கையிற் சிக்கி

உபாயமதா யான்விளங்கி யுலகத் துள்ளே

இருவருமே யொருமனதாய்க் குருவுஞ் சீஷன்

இருப்பதுபோ லில்லமதி லினிவாழ்ந் தேனே. 

பாடல் எண்:- 359

இனியிருந்து வாழ்ந்தசங்கை யெவருங் காணார்

இகத்தில்ரதி புருடனிருந் ததுபோ லுள்ள

வனிதையுடன் மாய்கைதனில் மயங்கி டாமல்

மனுநீதி தவறாமல் மனையாள் கையில்

தனைநினைவாய்த் தாயுடனே மைந்தன் கூடித்

தானிருக்கும் பாவனைபோல் தனதா யொத்து

நானிந்தப் படியெரியுங் கும்பிக் காக

நயந்துநெய்தல் செய்துமிந்த நாட்டில் தானே. 

பாடல் எண்:- 360

நாட்டிலனை வோரிருக்கு நடத்தை போலும்

நாயகனும் ரதியுமுற வாடும் போலும்

ஊட்டியுணர் விக்குமன்ன சுவைகள் போலு

முடுத்ததுகி லாபரண முவமை போலும்

காட்டியநாள் திதிகள்கர்மங் கருது போலும்

கவிதைபுல வோர்கள்வரப் போகும் போலும்

தேட்டினிலு மாகுதிகள் பூசை போலுந்

தேவதைக்கு முபசாரஞ் செய்தல் தானே. 

பாடல் எண்:- 361

இந்தவித மாயிருந்து வுலகந் தன்னில்

இனியிருந்து வாழ்ந்ததுபோ லெடுத்தேன் ஞானம்

பைந்தமிழ்க் குயர்ந்தஅகத் தீசர் வந்து

பலகலையு மெனக்குரைத்துப் பாலித் தார்காண்

எந்தைகுரு பரனையனு தினமும் போற்றி

யெடுத்தவடி யறிந்தநடு முடியுங் கண்டு

சுந்தரமாங் காயசித்தி யோக சித்தி

சிவரூபசித்தி ஞானசித்தி துதிபெற் றேனே. 

பாடல் எண்:- 362

பெற்றபே ரிப்பரிதா னமைக்கும் வாறு

பிரபல்லியம் விளங்க இந்நூற் பிரசங் கத்தைச்

சித்தருக்குஞ் சிவயோகி ஞானத் தோர்க்குந்

தெரிந்திடயான் தத்துவத்தின் செயல்க ளாய்ந்து

முத்தமிழால் பூருவத்தின் கருவூர் நாட்டில்

மூலமெல்லாம் வெளிதிறந்து முன்னேசொன்னேன்

கற்றறிவோர் ஞானவெட்டி வேதாந் தத்தின் 

கற்பனையைக் கண்டறிவோர் கருத்துள் ளாரே. 

பாடல் எண்:- 363

கருத்தறிந்து கருவறிந்து கமல வீட்டில்

கருணைமதி யமிர்தரச பான சூட்சம்

பொருத்தமதா யருள்விந்து கார சாரம்

பூரணத்தி லிலகுஞ்சுழி புகழை யாய்ந்து

தரித்திரமும் வறுமையகன் றருள்பெற் றாசான்

சமுசயங்கள் விளங்கசங்கை தமிழாற் சொன்னேன்

குருவிருள் புகழ்பெறவு மினிதான் கூறுங்

கோடான கோடிரக சியமுஞ் சொல்வேன். 

பாடல் எண்:- 364

சொன்மொழியை யறிந்துவெகு சூக்ஷங் கண்டு

சுழியின்முனை யறிந்துகற்ப சுகாதீ தத்தில்

வல்லமையாய்ச் செகச்சோதி விளங்கும் வீட்டில் 

மதியும்ரவி யொளியுமணி முடியு நேர்மை

அல்லலற்றுத் திருநடனக் கமல வீட்டில்

ஆயிரத்தெட் டிதழினின்று அமிர்த முண்டு

நன்மைதுன்மை யறிசிவ யோக ஞான

நற்கமல நாதவிந்தின் நடன மாண்டே. 

ஜெனனகால தரிசனை

(வண்ணத்தரு)

தானதனந்தனனா-தன தானதனந்தனனா-தன

தானதானனா-தானதானா- தானதனனா-தானதானா. 

பாடல் எண்:- 365

சோதிப்பெருந்துறையிலுயர் நாதவிந்துதித்து

சுக்கிலமாகியமூலமேலுந்திடு ஞாலமுமிந்திரசாலமதாகவே

வீதிநடுவணையிலுடலாம் வளர்ந்தெழுந்துவிவேகமும்

வைபோகமும்வெகுபாவமுங் கருவூர்தனில்வாழ்கவே

ஆதியென்றம்பரத்தில் வாலாம்பிகைபாதத்தில்கொண்ட 

ஆசையும்பசுபாசமும்விட்டு நேசமதாகவேநின்றுவணங்கியான்

பாதிமதியணிந்தசிவபாதபங்கயத்தில் பதிவீட்டிலேகெதிகாட்டியே

எனைஅழைத்துவளர்த்து அமிர்தமூட்டினள்அம்பிகைபாதமருள் புரிவேனே. 

பாடல் எண்:- 366

வாழ்வுபரிந்தருளுந்திருவாலாம்பிகை பதத்தில்சதுர்

வாசலில்சவுகாசமாய்பிரயாசைமுத்தி பூஞ்சோலைவிட்டேகிநான்

பாழுமுப்பாழ்கடந்து கருவூர்கடந்துநின்று

ஆதிலாவியபரமேவியும் துரைசாமியிருந்ததிசாரமே நம்பினேன்

சூழுந்திரிபுரத்தில் சுகஞானப்ரகாசமதில் மலர்தூபமும்

வன்னிதீபமும்வலமாகவன்பாய் வணங்கிப்பணிந்துயான்

தாழ்வுவாராமலுமே பசியாறவுமமிர்தமுண்டு வெகுசாகரமுஞ் ஞானமார்க்கமுங்

கருநீக்கியபிராமியின் பதம்போற்றியே வாசியறிந்துமலர் பொழிந்தேனே. 

பாடல் எண்:- 367

தாயகமால்கினதாசிவதற்பரை பொற்பதத்தில் பலசாஸ்திரங்களுங்

கோத்திரத்தோடுசூஸ்திரமே செய்யுஞ்சூதுகள்விட்டந்த

ஆயனரண்மனையில்மணியான பூரகத்தில்வாலாம்பிகைப்

பதமாமலர்மதிவிலாசமேவிய வண்ணக்கவியருள்

ஓயாமல்வாசிகொண்டுகண்டமூதிடுந் தாரையிலேயமுதூட்டமு மதிலாட்டமும்

ரவிகூட்டமுங்கமலவீட்டிலுதித்துக் கருவூரில்வந்துயான்

காயசித்திபெறவும் உடல்மாயா மருந்தறிந்தேன் கலைவாசியுமதிபேசியு

மிருநாசிசுவாசமிறந்து மீறாமலுமிருந்துலகத்தோடுணர்ந்து வாழ்ந்தேன். 

பாடல் எண்:- 368

ஊதுந்துருத்தியிலேதாரையோடாம லோங்காரங்கொண்டதிலோக்கிய

முங்குருவாக்கியமும் அருள்பாக்கியந் தந்துபாலித்துவாலாம்பிகை

சூதுகவுடுறையாசிறுவீட்டிலே யழைத்துதிருவாலையை

முடிமேலேறியொருநாலையுங் காட்டியேஞானம்புகழ்ந்தருள்

பாதகமென்செய்திடும்பசுபாசம் விட்டகன்று

பலந்தாரும்நிலையூரும்கலை நாடுங்கருவூரிலேறுங்குடிவளர்

வேதவெளியறியாசாரம்வெண்மதி வெண்சுடர்வெகுநேமியைசிவகாமியை

அபிராமிபதமறவாமலனுதினமசடறவும் யான்வணங்கினேனே.

பாடல் எண்:- 369

முப்புரமுச்சுடரில்சிவமூன்றெழுத்திலே மூலச்சுழியில்

ஞானப்பதியில்மலர்முத்திதருஞ் சிவசத்திப்பிரகாசமே

தற்பரமாகியதோர்சுவாதிஷ்டான ஆலயத்தில்சரஸ்வதியும்

சதுர்முகனும்பலசாதி வகுத்தவர்பாதம் பணிந்துயான்

அப்புவுமானதோமணிபூரகத்திலே தானலைகடலில்மலைவளவில்

ஒருஆலிலைமேல் திருமால்திருலட்சுமி

சிற்பரைமுக்கோணத்திரள் கதலிவட்டமதில்வருஞ்சேர்ந்து வல்வினை

தீர்ந்துமாறிடகாய்ந்து ருத்திரனுருத்திரிதன் பதங்கலங்காமல் வணங்கிக்கருதினேனே- தான. 

பாடல் எண்:- 370

தெண்டிரைவாழ்புவியுஞ் ஜெகமுழுது நாதவிந்துநல்- கனந்

தேடலுங்கவிபாடலுமதிகூடலும் நடமாடலும்போலவே

கண்டுமகிழ்ச்சிபெறக்காட்டும் விசுத்தியிலேகதிசாயமும்

வெகுஞாயமும்வைத்துமாயமாகி மறைந்தசுழுத்தியிலே

மண்டலமூன்றதுபோல் அறுகோணவாசலிலேகலைமாறவும்

பதினாறிலேஇருநாலையிருக்கி நாளையும்விட்டவர்

வெண்டிருமலர்பொழியும் விசுத்திமயேஸ்பரத்தில்வெகு

வேதமுஞ்சகலகீதமுமலர் நாதம்புரியு மயேஸ்பரிதன் பதமயங்காமலனுதினம் வணங்கினேனே- தான. 

பாடல் எண்:- 371

ஆக்கினை வட்டமதில் வளரவ்வளனுவ்வாகி சிறுவரையிலே வட்டத்

திரையிலேதெண்டிரையிலேபொருளொன்றென நின்றவர்

தூக்கியபாதமுடன் சுடர்நோக்கியே நின்றணுகாவாசிதூக்கியே

மதிநோக்கியே வினைபோக்கியே காயத்தில்பூரணத்தினருள்

உக்கிரமாய்நற்கமலமோராயிரத் தெட்டிதழில்ஒளிவாகியே

சுழிதாவியேயுறவாகவேமதி சூடியசெஞ்சடைமீதிலணுகிநான்

பாக்கியவானெனுமே பாரில்பாசவினையகற்றிப் பாரிசாதகத்துடன்

மேலிருந்துடல் வாழும்மகிழ்ந்துஇருந்து நான்வணங்கச்சதாசிவன் மனோன்மணியைவாழ்த்தினேனே- தான. 

பாடல் எண்:- 372

நவ்வுடன் மவ்வாகியோடும் நானிந்த வீதியிலேவரு

ஞாயமுமுயர் கீதமும்வெகு நீதமுமாகவேநின்று பொற்பதத்தில் 

சிவ்வுடனவ்வதிலேவாசி தேரோடும் வீதியிலே மதிதேங்கிடையாமலு

மோங்கிப் பானுவில் தீங்கில்லாத் தெளிந்து ஆக்கினையில்

அவ்வில் வளர்ந்தருளுங் கமலமாயிரத் தெட்டிதழில்

அருகாகநின் றதிலாளவெண்மதிதாள் சிறந்த சதாசிவன்பாதத்தில் வெவ்வையுந் தானடக்கி சத்தம் ஏகாந்த வீதியிலே இருகாலிலே

யுருவாகு மருகாகவும் நின்றவே ஆண்டே வணங்கினேன் ஆதி சதாசிவனை யனுதின மறவேனே- தான. 

(விருத்தம்)

பாடல் எண்:- 373

நாற்சதுர மூலமதில் கணேச பீடம்

நல்லறிவு புத்திதரும் பிரம பீடம்

ஊர்ச்சிதமாம் பூரகத்தில் திருமால் பீடம்

உற்றதொண் ணூற்றாறு கருவி பீடம்

தீச்சுடரில் செங்கதலி தோப்புக் குள்ளே

சிறந்ததொரு ருத்திரன்தன் தேவ பீடம்

மேற்சதுர மானதொரு மஹேச பீடம்

விளங்குசதா சிவனிருதாள் பீடம்போற்றி. 

பாடல் எண்:- 374

விரைந்துநின்ற ஐம்பூதந் தன்னைக் காட்டி

விழாமலுமே யொன்றாகி மேலே நோக்கி

உரைந்துநின்ற மனத்தையடி மூலம் வைத்து

ஓங்கார வீட்டுக்குள் புகுந்து மேவி

விரைந்துபிற விக்கடலைக் கடந்து யானு

மேலான ஆக்கினையின் பதியி லேறி

இறவாம லிந்தவுட லெனக்குச் சொந்த

மிருந்ததனா லம்பிகையை வருந்தி னேனே. 

பாடல் எண்:- 375

விஸ்தார விருமடவாள் கெர்ப்பத் துள்ளே

விளங்கியினி யிப்படியே யிருந்து வாழ்ந்தேன்

ஆஸ்தான நாதவிந்தி ரண்டுங் கூடி

யருவாகி யுருவாகி வளர்ந்த வாறும்

ஆஸ்தான மெனுங்கருவூ ரதனில் நின்று

அழகுதிங்க ளொன்பதுஞ் சென்றா னவாறும்

வாஸ்தான சித்திகரு வூரில் மேவி

வணங்கிதெரி சித்ததலம் வசனித் தேனே. 

பாடல் எண்:- 376

வீறுபெற்ற கருவூரு நாட்டுக் குள்ளே

விளங்கவும்யான் சொந்தமென் றிருந்து வாழ்ந்து

பேறுபெற்ற சதாசிவனைப் போற்றி செய்து

பெருமையுள்ள திங்களொரு பத்து மாச்சு

தூறுபெற்ற கருவூரின் வளப்பமெல்லாஞ்

சொல்லிவிட்டேன் கணக்கதுவா யினிதான் கேளீர்

கூறுபெற்ற இப்புவிக்குள் யான்பி றந்த

குறிப்பையினி யறிவதற்குக் கூறு வேனே. 

பாடல் எண்:- 377

சிறந்தருளு நாதவிந் திரண்டுங் கூடி

செடலமெனத் திரண்டுவந்த செய்தி யெல்லாங் யானும்

கறந்தபால் காய்ச்சியதைத் தோச்சுப் பின்னுங்

கடைந்தெடுத்த வெண்ணையைப்போல் பிரித்து

தெரிந்தமட்டும் வகுத்துரைக்குங் கருவூர்க் குள்ளே

செழித்தநாள் முந்நூறுஞ் சென்றதாகில்

மறந்திருந்து செய்தசிவ பூசை விட்டு

வாழ்புவியி லுதித்தவகை வசனிப் பேனே. 

பாடல் எண்:- 378

ஆணவமு மாய்கையொடு காமியம் விட்டு

அணுகியிந்தப் படியாக நம்பி யானும்

தாணுவமாய் வீற்றிருந்தேன் கருவூர் நாட்டில்

தயங்காமல் திங்களொரு பத்து மாச்சு

வாணுதலாள் கருவுக்குள் வளர்த்தி சொன்னேன்

வயதாச்சு நானிருந்த காணி போச்சு

ஊணுதலா யடுத்திருந்த அறையை விட்டு

உண்மையுடன் வெளியில்வந்த துரைசெய்வேனே. 

பாடல் எண்:- 379

சுழிமூலத் தடிவாசல் கருவைத் தாண்டி

தூங்காமல் தூங்கிவெகு ஞானங் கொண்டு

ஒளிவாச லுட்புகுந்து நின்று மேவி

உற்றவபி ராமியிவ ளுருவங் கொண்டு

கழிநாலுஞ் சுழியேந்தி யொருவ ரோடுங்

கருதாமல் பேசாமல் கலக்க மெய்தார்

பழிபாவ மென்றறியார் தனஞ்செ யன்றான்

பரதவத்தைப் பார்த்துலகில் போவென் றானே. 

(கொச்சகம்)

பாடல் எண்:- 380

முன்னா ளிருவினைகள் மூண்டுவரு மென் றறிவில்

தன்னா லறியாமல் தானவனாய் வீற்றிருந்து

எந்நாளுஞ் சொந்தமென்று எண்ணிமனம் புண்ணாகி

விண்ணே தனஞ்செயனும் வெளிப்போவென்றுரைத்தானே. 

பாடல் எண்:- 381

ஆசைப் பசுபாச மகன்றபதி வீட்டிலேதான்

நேசமுட னின்றினியான் நித்திரைகள் செய்கையிலே

ஓசைச் சிலம்பொலியி லோங்குந் தனஞ்செயன்தான்

வேஷமவன் மாறிவந்து வெளிப்போவென் றுதைத்தானே. 

பாடல் எண்:- 382

ஆடுநதிக் கரையி லம்பரமா மம்பரத்தில்

சூடு மலர்ப்பதத்தில் தூங்கி யிருக்கையிலே

கூடு தனிலிருந்த கூட்டுறவு போதுமென்று

வீடுந் தனஞ்செயனும் வெளிப்போவென் றுரைத்தானே. 

பாடல் எண்:- 383

நம்பிக் கருவூரில் நாடிச் சுழிமுனையில்

அம்பிகையைப் போற்றிசெய்து யானிருப்பதென்றறிந்தேன்

எம்பித் தனஞ்செயனு மென் முகத்தைப் பாராமல்

வெம்பியொரு காலெடுத்து வெளிப்போவென் றுதைத்தானே. 

பாடல் எண்:- 384

வட்டமதி பூரணத்தில் மாறுந் தனஞ்சயன்தான்

விட்டதிங்கள் பத்தாச்சு வெளியேபோ வென்றுரைத்தான்

அஷ்டதிசை யானதிரு ஆறூ கரந்தனிலே

கஷ்டமணு காமலுமே கருக்குழிவிட் டேகுவேனே. 

(கலித்துறை)

பாடல் எண்:- 385

தீராப் பிறவிக் கடலையறுத் துச்செழுஞா னங்கொண்டு

கூறான வம்பிகைப்பாற் பதமே விக்கொடி தாகவென்னை

நேரான திங்கள் பத்துஞ் சென்று நிலைத்ததென்று

பாராத் தனஞ்செயனார் பாதந் தூக்கிப் படவுதைத்தே. 

பாடல் எண்:- 386

குடிவாழ்க்கை விட்டுப் பசுபாச மற்றுக் குருவினிட

அடிபோற்றி நின்ற வமிர்தமுண் டேன்வா லாம்பிகையை

முடிபார்த்து நின்றவள் பாதார விந்த முழங்கையிலே

இடிபார்த் தனஞ்சயன் தலைமேலு வைத்து விருத்தினனே. 

பாடல் எண்:- 387

வாளாகி நின்ற விழிமட வார்கள் மயக்கம் விட்டுத்

தேளாகி யோடும் பசியைவிட் டுச்சிவ ஞானத்திலே

மூளாமல் நின்றந்த வம்பிகை பாத முழங்கையிலே

கீழாலே போவென் றுதைத்தான் தனஞ்சயன் கிடுகிடவே. 

பாடல் எண்:- 388

தான்மோகங் கொண்டந்த மூலத்தின் வாசலில் சார்வு விட்டு

வான்மோகங் கொண்டந்த வம்பிகைபாதத்தில் வணங்கையிலும்

நான்மோகங் கொண்டு தனஞ்சயன் பார்த்து நடவுமென்றால்

யான்மோகங் கொண்டே னபிராமி யுந்த னடைக்கலமே. 

பாடல் எண்:- 389

வாவென்ற ழைத்துச் சிவ்வென்ற வீட்டில் வரைதனிலே

வேவென்று ஆயிவிதித்துவைத்தா ளென்தன் வேதனைகேள்

போவென் றுதைத்துத் தனஞ்சயன் வந்து போடுகிறான்

ஆவென்று சக்கரத் தபிராமி யுந்த னடைக்கலமே. 

பாடல் எண்:- 390

தாங்கி மூலக் கருக்குழி யாசை தயவுவிட்டுத்

தேங்கிக் கருணை தித்திக்க வுண்டு செழித்தேயிருந்தே

ஓங்கித்தனஞ்செயன் புவிதனில் போவென் றுரைத்துநின்றான்

ஆங்கிய சக்கரத் தபிராமி யுந்தனடைக்கலமே. 

பாடல் எண்:- 391

ஒழியாத கேணி மூலத்தி னாசை யொழித்துவிட்டு

வெளியேகி யம்பிகை பாதார விந்த மிகத்துதித்தேன்

பழியாக வந்து புவிமீதிற் போவென்று படவுதைத்தான்

அழியாத சக்கரத் தபிராமி யுந்த னடைக்கலமே. 

பாடல் எண்:- 392

கலைநாலைக் கட்டி யபிராமி பாதங் கருத்தில்வைத்து

மலையாமல் நின்று வணங்கிநின்றேன் வல்லதனஞ்செயனும்

துலையால் புவிதனிற் போவென் றுதைத்துத் துரத்துகிறான்

அலையாத சக்கரத் தபிராமி யுந்த னடைக்கலமே. 

பாடல் எண்:- 393

வெம்பா லுயர்ந்த கருவூரு நாட்டை விளம்புகின்றேன்

வம்பாய்த் தனஞ்செயன் வந்துதைத் தானிந்த வாழ்புவியில்

நம்பாதே யென்மதி நான்சொந்த மென்று நம்பிவிட்டேன்

அம்பா ளனுக்கிரகத் தபிராமி யுந்த னடைக்கலமே. 

பாடல் எண்:- 394

ஊருற விட்டுக் கருவூரு நாட்டினுக் குள்ளிருந்து

நேருற வாகி யம்பிகை பாதத்தை நீக்கிவிட்டுப்

பாருற விட்டுத் திங்கள்பத் தாச்சுதிப் பார்தனிலே

ஆருரை விட்டு அவனியில் வந்த தறைகுவனே. 

(வெண்பா)

பாடல் எண்:- 395

நாடிய குண்டலியில் நாடுஞ் சுழிமுனையில்

கூடிக் கருவூரில் குடியிருந்து- சூடியதோ

ஆசைவிட்டுப் பாசம்விட்டு அம்பிகையின் பாதம்விட்டுத்

தேசம்விட்டு வந்தேன் செயல். 

பிண்டங் கீழ்நோக்குற்ற முறை

(தரு)

திரும்பிக்கொண்டேனே- அம்பிகையின் திருவடிவிட்டேன். 

பாடல் எண்:- 396

திரும்பிக்கொண்டேன் தில்லையெல்லையும்விட்டுச்

சிவகாமிபாதச்சிலம்பொலி விட்டு

வருந்தித்துதித்தகருத்தையும் விட்டு

வாலாம்பிகைபதத்தின் வாழ்க்கையைவிட்டுநான்

ஆருமறியா வும்பரம்விட்டு

அகாரஉகாரத்தகண்டம் விட்டாக்கினை

மேருவின் பூசைவிதியையும் விட்டு

விளங்கியம்புவியில் மேவித்துலங்கிநான்- திரும். 

பாடல் எண்:- 397

கட்டுங்கலைபதினாறையும் விட்டுக்

கருத்தாயிருந்த சனத்தையும் விட்டுமே

வட்டமதி பூரணத்தையும்விட்டு

மகிழ்ந்திதழாயிரத்தெட்டிதழ் விட்டுநான்

ஒட்டுங்கலைபன்னிரண்டையும்விட்

டுடல்ஒன்பதுவாசலுடன் கட்டறுத்துமே

நட்டுவனாடுங்கனகசபை விட்டலகை

யென்றகருநாட்டை விட்டேகிநான்- திரும். 

பாடல் எண்:- 398

வன்னியின்மூலமுமூலத்தைவிட்டு

மருவியான்வாழ்ந்திடுமாளிகை விட்டுமே

உன்னிதமாஞ்சிறு வீட்டையும்விட்டு

உகந்தகருவியுறமுறை விட்டுயான்

சென்னிவளர்திருவீட்டையும் விட்டுத்

தெளிந்தபஞ்சாக்ஷரசேர்வை விட்டேகிநான்

பன்னுமலர்க்கமலாலயம் விட்டுப்

பராபரன்பாதம்பணிந்து வீட்டையணைத்- திரும். 

பாடல் எண்:- 399

தூக்கியபாதநடனமும் விட்டுச்

சுழிமுனைச்சக்கரசூக்ஷம் விட்டாலயம்

நோக்கித்திருமதிலோரத்தை விட்டு

நொடிக்குளிப்பு புவியினுண்மையறியவும்

நீக்கிநின்றாடுநிலைதனைவிட்டு

நிராமயபூரணநேசம் விட்டங்ஙனனே

சீக்கிரமாகக் கருவூரைவிட்டுத்

திரும்பிக்கொண்டேகின செய்தியீதாண்டையே- திரும். 

(விருத்தம்)

பாடல் எண்:- 400

துய்யமதி யமிர்தசுழி முனையும் விட்டேன்

தூங்காமல் தூங்குகின்ற போகம் விட்டேன்

மெய்நிறைந்து நடனமிடுங் கருவூர் விட்டேன்

விசிதரத்ன வம்பிகையின் வீடும் விட்டேன்

ஐயமற யான்வளர்ந்த குகையும் விட்டேன்

ஆசைவிட்டேன் பாசம்விட்டே னாரூர் விட்டேன்

பையவினை யகற்றுபணா முடியும் விட்டேன்

பரதேசி யாயிருந்த பதிவிட்டேனே